جمعه ۹ تیر ۰۲
میخندیدم و با یه زیرکی خاصی ازش پرسیدم:
دختری که توی بل بشویه اسباب کشی و کارای خونه، همچین غذایی برات درست میکنه اسمش چیه!؟
بغلم کرد و با یه ماچ آبدار گفت:
زن زندگی من!!!
عشق زندگی من...
پ. ن
بعله این جوریاست😏
جمعه ۹ تیر ۰۲
جمعه ۲ تیر ۰۲
آقای خونه ام، هروز که جلوتر میره مدام میگه :
وقتی میگم، تو هرجایی باشی یا مال هرکسی باشی اونجا بهشت و اون آدم، خوشبخت ترین آدم
یعنی همه ی ایمان من تویی!
تو یعنی تموم شدن هر چیزی که بده و شروع یه خوشبختی بی پایان...
پ. ن
این عکس بماند به یادگار از شبی که برای اولین بار آبجی اینا اومدن خونه ی مادر روستا و ما تقریبا 60درصد وسایل، که شامل وسایل آشپزخونه میشه رو، آوردیم!
اینجا، دیگه خونه ی ماست...
قبل(البته این تصویر مربوط به بعد از تمیزکاری خونست!)
و بعد...
يكشنبه ۲۸ خرداد ۰۲
این خونه عجیب غریبه...
جونورایی توی اینجا میبینم که تمام بدنم میلرزه!
و البته شاید از دید آقای خونه یا هرکسی، خیلی عادی باشه...
یا مثلا، بطور معجزه آسایی، همه چیز خیلی سریع جمع و جور و مرتب میشن!
و کدوم زن خونه داریه که این موضوع آرزوش نباشه...
اما هنوزم، دلم دنبال دليل قاطعه، برای موندن!
و این، بده... 😏
چهارشنبه ۱۰ خرداد ۰۲
وقتی یک همسر فوتبالی داری و خودت هیچ جوره بااین معقوله حال نمیکنی،
مجبوری یجوری خودتو سرگرم کنی!
و لابلای فریاد های پیچیده صدقه سر این بازی در خانه ما، کتاب بخونی...
#پس_از_تو
چهارشنبه ۱۰ خرداد ۰۲
اومدم دنبال آقای خونه و منتظرم تا از اداره شون تعطیل بشه...
سر راه مامان خانومشون، احضارم کردن!
تا یه سطل ماست و یه کیسه زرد آلوی باغشون رو توشه راهم کنن!
و من اگر چنددقیقه دیگه بیشتر منتظر بمونم قطعا چیزی برای همسر باقی نمی مونه از زردالو ها!
نگم از طعم این عزیزای دل!
پ. ن
عجب هواییه امروز...
يكشنبه ۷ خرداد ۰۲
چطور امروز رو فراموش کنم!؟
امروز زری از ساعت 7اینجا بود و تا الان که ساعت 2 بعدازظهره کلی حرف زدیم صبونه خوردیم و خندیدیم!
امروز از ذهن هیچ کدوم ازما نمیره...
اینجا، روایتی کوتاه از، زندگی من رامی‌خوانید...