هَــر چِــه هَـسْـت، اَزْ بَـرِکَــت خُـــداسْــت!
ساعت، 3و نیم صبح
مثل همیشه :
دنیا از جایی که ولو شده ام ...
بعد از گذروندن مهمانی شبانه مون، طبق معمول تا نیمه های شب مشغول جمع و جور کردن بودم!
و در نهایت ولو شدم روبروی تلویزیون، و دارم مافیا میبینم و منتظر اذان صبحم...
هر یک ساعتم با یه لیوان اب و یکم خوراکی میرم بالای سر آقای خونه تا فردا له له زدنش رو نبینم !
هوووف...
این روزها، بیکار ترین آدم روی زمینم، باین که توی این چندشب مدام مهمون داریم!
چقدر روی دوست داشتنتون به ادم ها، پایدارید؟
یا بهتره بگم، معشوقه تون چقدر عشقتون رو باور داره ؟
آیا ،شما کسی بودید که اون انتظار داشته ؟
یا کسی بودید که، خودتون می‌خواستید !؟
گاهی اوقات ،باید عشق رو از زبون عاشق و معشوق ،به یک باره شنید !
واقعیتی که شما توصیف میکنید فقط از نگاه شماست ...
چه بسا، اغلب، این بین، عشقی وجود نداشته باشه و همش غرق در خودخواهی های طرفین شده باشه!
اما از نظر من، ادعای عاشقی، سخت‌ترین ادعای دنیاست...
عاشقی خط و نشون نداره!
یک احساس بی منته...
پاش وایستید، حتی اگر هزار بار ترد شدید!
عاشقی وقتیه که به تلافی ش، کاری نکنی ...! حتی به زور،حتی به اجبار !
عشق، حرمت داره، با هوا و هوستون، اشتباه نگیریدش و منت سر آدما نذارید ...
باور داشتم آدم هارو،
روزایی که این نقاشی هارو می‌کشیدم ...
1390
مـاه من!
من رو، لایـــق بـندگـی‌ت بـدون ...
سحر ششمین روز از ماه مبارک رمضان
ساعت 23:23 دقیقه
6فروردین 1402
ما اینجا بودیم؛ بعد از یک بزم باصفا ...
''امام‌زاده سید علی اصغر ''
«احساس می‌کنم یه جای زندگیم راه رو غلط رفتم،
ولی اینقدر جلو رفته‌م که دیگه انرژی برای برگشت ندارم.
خواهش‌می‌کنم این یادت بمونه مارتین:
اگه فهمیدی مسیر رو اشتباه رفتی، هیچ وقت برای برگشت دیر نیست. حتی اگه برگشتن ده سال هم طول بکشه، باید برگردی.
نگو راه برگشت طولانی و تاریکه...
نترس از اینکه هیچی به دست نیاری.»
برای حال این روزهای ''سید زهرا''
از کتاب ''جز از کل''
مَنْ قَرَأَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ آیَهً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَانَ کَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُور
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههای دیگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج 93، ص 346 )
حلول ماه مبارک رمضان ،بر مسلمانان، مبارک باد ...🥰
من امسال رو برای خودم، سال فرهنگ میدونم!
چون کلی کتاب نخونده دارم که باید تموم بشن...
کلی فیلم ندیده ، که باید دیده بشن ....
وهزار کار نکرده!
میخوام به خودم قول بدم که حداقل تاخر امسال این کتابای قشنگم رو تموم کنم
به حول قوه الهی 😉😅
""برای شنیدن صدای متن،کلیک کنید !""
تموم شد...
همون سالی که برام بهشت بود!
عجب سالی بود امسال...
امسال، من چقدر سختی و خوشی داشتم!
سختی و تلخی هاش، وقت گم شدن طلاهام و روزای جور کردن پول ماشین بود...
بعدم روزای سخت دانشگاه و روزای پر استرس گرفتن گواهینامه م!
توی همون روزا، که همه ی سرمایه مون شد ماشین، دنبال پول خونه بودیم...
چقدر حرص خوردیم و چقدر ترسیدیم !
بعد آروم آروم، عاشق شدم!
توی همین تلخی ها....
توی روزایی که اشک ریختم
روزایی که دویدن های شوهرمو دیدم
روزایی که بخاطر زندگیم، با گذشته م اتمام حجت کردم!
و به خودم گفتم، هرچیزی که شد رحمت بود و هرچه نشد، حکمت...
من چقدر بزرگ شدم امسال!
سال 1401...
تو ماه بودی برای من! ای همه چیز تمام من
فکرمیکردم، در تمام زندگیم، سال 93 تکرار نمیشه اما
باور کردم که سال 1401،بی نظیر ترین روزهای عمرم رو با خودش آورد...
پر بودی برام از برکت و رحمت وعشق!
سالی که خیلی چیزها یاد گرفتم، مهم تر ازهمه ،اینکه صبر معجزه میکنه!
سالی که فهمیدم، وقتی میگن : پایان شب سیه، سپید است... دروغ نیست!
مثل همیشه که در روز تولدم میگم،
من پوست انداختم در سالی که گذشت، اما اینبار باید بگم، من در این سال مردم و آدم دیگه ای متولد شدم ...
تغییر کردم!
و این شیرین ترین تغییر عمرم، در شروع قرن جدید زندگیم بود!
امسال،
برای من رهآورد چندین ساال، تلخی و سیاهی بود!
سال 1401 فقط برای من یک رنگ داشت، اون هم سفيد!
الهی
هزاران بار شکرت!
شکرت که سراسر نور و امیدی...
سراسر رحمت و فضلی!
برکت توئی، و خیر از آن توست!
که بنده ای چون من، لایق اینهمه کرامت نیست...
پروردگار من؛ در سال پیش رو ازت
برای خودم،
زندگیم و همسرم، برای آیند مون
چیزی جز سلامتی خیر و برکت و عشق روز افزون، نمیخوام!
که عشق تویی و
برکت و خیر توئی!
پس به امید تو، سال جدید رو شروع میکنیم،
الهی به امید خودت 💚
سوپرایز چهارم!
بااین که چندین ماهه سرم شلوغ بوده و کلاس در مسجد نداشتیم،
اما شاگردای مسجد، روز تولدم رو یادشون بود وامروز برام تولد گرفتن...
عکس همه ی کادوهارو اگر فرصت شد، در یک پست میذارم!
طفلکیا دوبرابر کیک حاضری هزینه کردن و برام کیک پختن.. 😂
روز قشنگی بود...
